Του Σταμάτη Ζαχαρού
Ο Πάνος Κολιοπάνος είναι ένας άνθρωπος παντός καιρού. Υπήρξε στέλεχος του Ομίλου Κόκκαλη σχεδόν από τη σύστασή του αλλά η ικανότητά του να «μυρίζεται» τις αλλαγές σε συνδυασμό με την ευχέρεια που έχει επιδείξει στην αλλαγή ρότας, τον κρατούν διαρκώς στο προσκήνιο σε διάφορες -και ετερόκλητες μεταξύ τους- θέσεις με τελευταία την καρέκλα στο Δ.Σ. του ΟΠΑΠ. Μια θέση που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά κυρίως λόγω της συγκυρίας.
Ο Σ. Κόκκαλης που έχει χτίσει μια αυτοκρατορία στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στην επικείμενη αποκρατικοποίηση του Οργανισμού Τυχερών παιχνιδιών. Ο Π. Κολιοπάνος έγινε ευρύτερα γνωστός από τη θητεία του στην εφημερίδα Επικαιρότητα. Ένα από τα πρώτα εγχειρήματα του έλληνα μεγιστάνα Σ. Κόκκαλη στο χώρο του Τύπου. Κυρίως όμως έγινε γνωστός από τη μακρόχρονη παραμονή του στο τιμόνι του Ρ/Σ Flash, ιδιοκτησίας Ελένης Κόκκαλη. Ο σταθμός μεσουρανούσε ακόμη όταν ο Κολιοπάνος (έμπειρος στο να αναγνωρίζει τις κακοτοπιές) αποχώρησε πριν αρχίσει η εντροπία του σταθμού που για χρόνια βρισκόταν στις πρώτες θέσεις των μετρήσεων ακροαματικότητας. Μετά από μια σύντομη απόπειρα να ανοίξει τα φτερά του σαν επιχειρηματίας (λειτούργησε το Γυμναστήριο του Hilton), ο Κολιοπάνος αναζήτησε το 2010 προστασία στον ασφαλή κόσμο του πολιτικού συστήματος. Επιχείρησε αρχικά να «αποκατασταθεί» στον τομέα που γνωρίζει καλά. Δηλαδή τα ΜΜΕ και ειδικότερα την ΕΡΤ που είχε αποδειχθεί ασφαλές καταφύγιο για πολλά πρώην στελέχη του Τύπου. Η προσπάθεια του ήταν ανεπιτυχής καθώς υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις αλλά βρήκε τελικά καταφύγιο στο γραφείο του τότε αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή.
Καθώς όμως το ΠΑΣΟΚ έχανε την ορμή που του είχε δώσει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009, ο Κολιοπάνος εμπιστευόμενος το ένστικτό του, αποφάσισε πως είναι καιρός για μια ακόμη αλλαγή καριέρας. Αντί να είναι ένας απλός διευθυντής πολιτικού γραφείου (έστω και του πανίσχυρου Αντιπροέδρου) αποφάσισε να γίνει ο ίδιος πολιτικός. Ο παραδοσιακός πολιτικός χώρος του (το ΠΑΣΟΚ) βρισκόταν στα πρόθυρα του μαρασμού, όπως ήδη κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις. Αποφάσισε λοιπόν να προσχωρήσει στη νεοσύστατη (και πολλά υποσχόμενη) ΔΗΜΑΡ, εκτιμώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί γρήγορα σε βασικό στέλεχος της παράταξης, όπως άλλωστε έκαναν και διάφοροι άλλοι χαμαιλέοντες του ευρύτερου «δημοκρατικού – σοσιαλιστικού» χώρου. Δυστυχώς όμως οι εκλογείς της ευρύτερης πατρίδας του (της Εύβοιας) δεν εκτίμησαν την μακρά πορεία του δίπλα σε πολιτικούς και παρά την θριαμβευτική είσοδο της ΔΗΜΑΡ στην Βουλή, ο Κολιοπάνος δεν εξελέγη Βουλευτής.
Καθώς όμως κανείς δεν χάνεται, ο Κολιοπάνος επανέλαβε τις προσπάθειές του για να βρεθεί στο τιμόνι της «ακέφαλης» τότε ΕΡΤ. Για μια ακόμη φορά η προσπάθεια του στέφθηκε με αποτυχία αλλά καθώς σ’ αυτή τη ζωή κανείς δεν χάνεται, οι νέοι πολίτικοι σύντροφοί του (η ΔΗΜΑΡ) τον πρότειναν για μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΠΑΠ. Είναι άγνωστο το ποια προσόντα συνεκτιμήθηκαν για μια τέτοια πρόταση και ιδίως σε μια τόσο κρίσιμη φάση για την πορεία αποκρατικοποίησης του Οργανισμού. Μια αποκρατικοποίηση που θεωρείται ορόσημο για το μέλλον της χώρας. Ακόμη όμως και αν ο Κολιοπάνος θεωρείται εξαιρετικά χρήσιμος λόγω κάποιων δεξιοτήτων ή γνώσεων που έχει, η μακρόχρονη σχέση του με τον όμιλο Κόκκαλη, θα έπρεπε να είναι μείζων ανασταλτικός παράγοντας. Όχι απαραίτητα γιατί μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις που θα ληφθούν, αλλά κυρίως διότι θα μπορούσαν οι σχέσεις του με τον όμιλο να θεωρηθεί ότι εξασφαλίζουν προνομιακή ενημέρωση σε μια διαδικασία που ακόμη είναι στα σπάργανα. Οι υπόλοιποι μνηστήρες του ΟΠΑΠ θα μπορούσαν να επικαλεστούν κάτι τέτοιο πλήττοντας το κύρος της διαδικασίας. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να κάνει δυο φορές πιο προσεκτικούς όσους τον πρότειναν. Η μονίμως διαμαρτυρόμενη εκσυγχρονιστική αριστερά βρέθηκε σε θέση να ελέγχει πρόσωπα και καταστάσεις. Είναι στο χέρι της να δημιουργήσει νέα ήθη σαν αυτά που ευαγγελιζόταν κατά τα πέτρινα χρόνια της ελάσσονος αντιπολίτευσης ή να ξαναβρεθεί εκεί απαξιώνοντας τη δύναμη που της έδωσε η κάλπη σε μια προσπάθεια να συντηρήσει σχέσεις που παλιότερα η ίδια κατηγορούσε ως διαπλοκή…
.
.
Σε κόκκινο φόντο, όπως θα ταίριαζε σε έναν ενεργό πολίτη ταγμένο στο χώρο της κεντροαριστεράς, ο Πάνος Κολιοπάνος μιλάει για τις μεγάλες αγάπες του. Την Εύβοια, τις δημοκρατικές αξίες και τις προοδευτικές αντιλήψεις. Μπορεί για πολλά χρόνια να ήταν επικεφαλής μεγάλων μέσων ενημέρωσης στην Αθήνα, όμως η Εύβοια δεν βγήκε ποτέ από την καρδιά του. Και γι’ αυτό πολιτεύεται στο νησί του, έναν τόπο στον οποίο περνά περισσότερο χρόνο απ’ όσο βρίσκεται στην Αθήνα, με την Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη.”Να δουλέψω θέλω, με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες αγωνίες με μένα. Και αν πετύχουμε κάτι, κέρδος θα είναι γι’ όλους και μια προσωπική δικαίωση. Διότι αν δεν προσπαθήσουμε όσοι, εν πάση περιπτώσει, δείξαμε έναν αυτοσεβασμό και μια έντιμη στάση απέναντι στην κοινωνία και το επάγγελμά μας, ποιοί θα ασχοληθούν με την ανάταξη του ευτελισμένου πολιτικού συστήματος;”, γράφει ο Κολιοπάνος στην ιστοσελίδα του. Όσοι τον γνωρίζουν, ξέρουν ότι το εννοεί.
Διατέλεσε επί εννέα χρόνια διευθυντής στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash. Και έκανε τα ρεπορτάζ, τις ειδήσεις, τις αναλύσεις και τις συνεντεύξεις που μεταδίδονταν από τη συχνότητα των 96,1 στα FM συνώνυμο της αντικειμενικότητας και της εγκυρότητας. Επί των ημερών του, ειδήσεις και ενημέρωση στο ραδιόφωνο σήμαιναν Flash. Μπορεί να μην είχε την μεγαλύτερη ακροαματικότητα, ήταν όμως ο σταθμός που αναζητούσαν όλοι για να μάθουν τι συμβαίνει. Ο σταθμός που μετέδιδε σήμερα τα νέα της επόμενης μέρας, το ραδιόφωνο που διαμόρφωνε το ρυθμό της μέρας. Ως διευθυντής του Flash, ο Κολιοπάνος οραματίστηκε και τη δημιουργία της ιστοσελίδας flash.gr. Μιας διαδικτυακής πύλης περισσότερο, που αν λειτουργούσε σήμερα θα αποτελούσε πρώτη επιλογή για την ενημέρωση της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων. “Δεν ήμουν ποτέ εξουσιομανής“, δηλώνει ο Κολιοπάνος και είναι μάλλον περιττό. Κι αυτό διότι αυτό το πιστοποιούν όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Ως δημοσιογράφος, επί πολλά χρόνια κατάφερε να αποδείξει ότι η κριτική δεν είναι το μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει. Για την ακρίβεια, ίσως είναι αυτό που τον ενδιαφέρει λιγότερο. Και σήμερα έχει 17 μέρες για να παρουσιάσει στους πολίτες της Εύβοιας το όραμά του. Για το νησί που δεν έχει σοβαρό οδικό δίκτυο και τουριστικές υποδομές. Όσοι έχουν δουλέψει μαζί του μπορούν να βεβαιώσουν ότι ο Κολιοπάνος δεν είναι ο άνθρωπος που μένει απαθής. Οσοι τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν τη διεισδυτική και αιχμηρή αρθρογραφία του στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα το γνωρίζουν καλά. Και γι’ αυτό κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής. Για να δείξει ότι υπάρχει ελπίδα και ότι το μέλλον δεν είναι τόσο δυσοίωνο όσο φαίνεται. Άλλωστε για να δούμε ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να υπερβούμε το παλαιό πολιτικό σύστημα.
R. M. 